English
Arabic
French
Spanish
Portuguese
Deutsch
Turkish
Dutch
Italiano
Russian
Romaian
Portuguese (Brazil)
Greek
Si mala non sunt, iacet omnis ratio Peripateticorum. Huius ego nunc auctoritatem sequens idem faciam. Vulgo enim dicitur: Iucundi acti labores, nec male Euripidesconcludam, si potero, Latine; Quibus ego vehementer assentior. Tum ille: Ain tandem? Huius, Lyco, oratione locuples, rebus ipsis ielunior. Quo modo autem optimum, si bonum praeterea nullum est? Non semper, inquam;
Quid, quod homines infima fortuna, nulla spe rerum gerendarum, opifices denique delectantur historia? Cum id quoque, ut cupiebat, audivisset, evelli iussit eam, qua erat transfixus, hastam. Te enim iudicem aequum puto, modo quae dicat ille bene noris. Tum Torquatus: Prorsus, inquit, assentior; Et quidem iure fortasse, sed tamen non gravissimum est testimonium multitudinis.
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Maximus dolor, inquit, brevis est. Sed emolumenta communia esse dicuntur, recte autem facta et peccata non habentur communia. Portenta haec esse dicit, neque ea ratione ullo modo posse vivi; Duo Reges: constructio interrete. Prioris generis est docilitas, memoria; Si quicquam extra virtutem habeatur in bonis.
Erit enim mecum, si tecum erit. Teneo, inquit, finem illi videri nihil dolere. Omnia contraria, quos etiam insanos esse vultis. Istam voluptatem perpetuam quis potest praestare sapienti? Qua ex cognitione facilior facta est investigatio rerum occultissimarum. Bork
At multis se probavit. Fortasse id optimum, sed ubi illud: Plus semper voluptatis? A villa enim, credo, et: Si ibi te esse scissem, ad te ipse venissem. Ut aliquid scire se gaudeant?
Qui non moveatur et offensione turpitudinis et comprobatione honestatis? Quid, si etiam iucunda memoria est praeteritorum malorum? Non est igitur voluptas bonum. Illud quaero, quid ei, qui in voluptate summum bonum ponat, consentaneum sit dicere. Quod cum accidisset ut alter alterum necopinato videremus, surrexit statim. At enim, qua in vita est aliquid mali, ea beata esse non potest.
Sed plane dicit quod intellegit. Non quaeritur autem quid naturae tuae consentaneum sit, sed quid disciplinae. His singulis copiose responderi solet, sed quae perspicua sunt longa esse non debent. Sed nonne merninisti licere mihi ista probare, quae sunt a te dicta? Istam voluptatem perpetuam quis potest praestare sapienti?
Quae qui non vident, nihil umquam magnum ac cognitione dignum amaverunt. Qui enim voluptatem ipsam contemnunt, iis licet dicere se acupenserem maenae non anteponere. Venit ad extremum; Primum divisit ineleganter; At multis malis affectus. Cur iustitia laudatur? Non est igitur voluptas bonum.
Non igitur bene. Dicet pro me ipsa virtus nec dubitabit isti vestro beato M. Legimus tamen Diogenem, Antipatrum, Mnesarchum, Panaetium, multos alios in primisque familiarem nostrum Posidonium. Inde sermone vario sex illa a Dipylo stadia confecimus. Nec mihi illud dixeris: Haec enim ipsa mihi sunt voluptati, et erant illa Torquatis. Multoque hoc melius nos veriusque quam Stoici. Saepe ab Aristotele, a Theophrasto mirabiliter est laudata per se ipsa rerum scientia; Sed tamen omne, quod de re bona dilucide dicitur, mihi praeclare dici videtur. Potius ergo illa dicantur: turpe esse, viri non esse debilitari dolore, frangi, succumbere. Ita fit ut, quanta differentia est in principiis naturalibus, tanta sit in finibus bonorum malorumque dissimilitudo. Ut proverbia non nulla veriora sint quam vestra dogmata. Illud mihi a te nimium festinanter dictum videtur, sapientis omnis esse semper beatos;
Ita finis bonorum existit secundum naturam vivere sic affectum, ut optime is affici possit ad naturamque accommodatissime. Sin laboramus, quis est, qui alienae modum statuat industriae? Videmus igitur ut conquiescere ne infantes quidem possint. Equidem etiam Epicurum, in physicis quidem, Democriteum puto. Si verbum sequimur, primum longius verbum praepositum quam bonum. Quid ergo aliud intellegetur nisi uti ne quae pars naturae neglegatur? Pisone
in eo gymnasio, quod Ptolomaeum vocatur, unaque nobiscum Q. At quicum ioca seria, ut dicitur, quicum arcana, quicum occulta omnia? Quid in isto egregio tuo officio et tanta fide-sic enim existimo-ad corpus refers? Traditur, inquit, ab Epicuro ratio neglegendi doloris.
