English
Arabic
French
Spanish
Portuguese
Deutsch
Turkish
Dutch
Italiano
Russian
Romaian
Portuguese (Brazil)
Greek
Et quidem, inquit, vehementer errat; Igitur ne dolorem quidem. Philosophi autem in suis lectulis plerumque moriuntur. Videamus igitur sententias eorum, tum ad verba redeamus. Mihi quidem Antiochum, quem audis, satis belle videris attendere. Eodem modo is enim tibi nemo dabit, quod, expetendum sit, id esse laudabile. Nihil sane.
Quis est, qui non oderit libidinosam, protervam adolescentiam? Portenta haec esse dicit, neque ea ratione ullo modo posse vivi; Parvi enim primo ortu sic iacent, tamquam omnino sine animo sint. Vide, quaeso, rectumne sit. Traditur, inquit, ab Epicuro ratio neglegendi doloris. Ne discipulum abducam, times.
Oculorum, inquit Plato, est in nobis sensus acerrimus, quibus sapientiam non cernimus. De quibus cupio scire quid sentias. Eodem modo is enim tibi nemo dabit, quod, expetendum sit, id esse laudabile. Quis, quaeso, illum negat et bonum virum et comem et humanum fuisse? Quod autem ratione actum est, id officium appellamus. Si quicquam extra virtutem habeatur in bonis. Nec vero alia sunt quaerenda contra Carneadeam illam sententiam. Utrum igitur percurri omnem Epicuri disciplinam placet an de una voluptate quaeri, de qua omne certamen est? Nunc dicam de voluptate, nihil scilicet novi, ea tamen, quae te ipsum probaturum esse confidam. Tum Piso: Quoniam igitur aliquid omnes, quid Lucius noster?
Istam voluptatem perpetuam quis potest praestare sapienti? Sed quoniam et advesperascit et mihi ad villam revertendum est, nunc quidem hactenus; Placet igitur tibi, Cato, cum res sumpseris non concessas, ex illis efficere, quod velis? Non est ista, inquam, Piso, magna dissensio. Quae similitudo in genere etiam humano apparet.
Vulgo enim dicitur: Iucundi acti labores, nec male Euripidesconcludam, si potero, Latine; Quasi vero, inquit, perpetua oratio rhetorum solum, non etiam philosophorum sit. Videmus igitur ut conquiescere ne infantes quidem possint. Urgent tamen et nihil remittunt. Quod eo liquidius faciet, si
perspexerit rerum inter eas verborumne sit controversia. Nihil acciderat ei, quod nollet, nisi quod anulum, quo delectabatur, in mari abiecerat.
Eam tum adesse, cum dolor omnis absit; Fortasse id optimum, sed ubi illud: Plus semper voluptatis? Ex quo, id quod omnes expetunt, beate vivendi ratio inveniri et comparari potest. Ita multo sanguine profuso in laetitia et in victoria est mortuus. Ut alios omittam, hunc appello, quem ille unum secutus est. Scrupulum, inquam, abeunti; Expectoque quid ad id, quod quaerebam, respondeas. Quare obscurentur etiam haec, quae secundum naturam esse dicimus, in vita beata; Si mala non sunt, iacet omnis ratio Peripateticorum. Sapientem locupletat ipsa natura, cuius divitias Epicurus parabiles esse docuit.
Quae autem natura suae primae institutionis oblita est? Quod cum ille dixisset et satis disputatum videretur, in oppidum ad Pomponium perreximus omnes. Est enim tanti philosophi tamque nobilis audacter sua decreta defendere. Eorum enim omnium multa praetermittentium, dum eligant aliquid, quod sequantur, quasi curta sententia; Egone non intellego, quid sit don Graece, Latine voluptas? An est aliquid, quod te sua sponte delectet?
Mihi enim satis est, ipsis non satis. Nam, ut paulo ante docui, augendae voluptatis finis est doloris omnis amotio. Animi enim quoque dolores percipiet omnibus partibus maiores quam corporis. In his igitur partibus duabus nihil erat, quod Zeno commutare gestiret. In qua quid est boni praeter summam voluptatem, et eam sempiternam?
Bork Solum praeterea formosum, solum liberum, solum civem, stultost; Quid in isto egregio tuo officio et tanta fide-sic enim existimo-ad corpus refers? An eum discere ea mavis, quae cum plane perdidiceriti nihil sciat? Atque haec ita iustitiae propria sunt, ut sint virtutum reliquarum communia. Sed residamus, inquit, si placet. Erat enim res aperta. Si enim, ut mihi quidem videtur, non explet bona naturae voluptas, iure praetermissa est; An dolor
longissimus quisque miserrimus, voluptatem non optabiliorem diuturnitas facit? Verba tu fingas et ea dicas, quae non sentias?
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quae in controversiam veniunt, de iis, si placet, disseramus. Ut aliquid scire se gaudeant? Nam, ut sint illa vendibiliora, haec uberiora certe sunt. Sed ad bona praeterita redeamus. Duo Reges: constructio interrete. Bork Atqui reperies, inquit, in hoc quidem pertinacem; Quamquam te quidem video minime esse deterritum.
