English
Arabic
French
Spanish
Portuguese
Deutsch
Turkish
Dutch
Italiano
Russian
Romaian
Portuguese (Brazil)
Greek
Hoc ne statuam quidem dicturam pater aiebat, si loqui posset. Atqui, inquam, Cato, si istud optinueris, traducas me ad te totum licebit. Frater et T. Sed hoc sane concedamus. Quod idem cum vestri faciant, non satis magnam tribuunt inventoribus gratiam. Quarum ambarum rerum cum medicinam pollicetur, luxuriae licentiam pollicetur.
Quantam rem agas, ut Circeis qui habitet totum hunc mundum suum municipium esse existimet? Nam neque virtute retinetur ille in vita, nec iis, qui sine virtute sunt, mors est oppetenda. Quae cum magnifice primo dici viderentur, considerata minus probabantur. Nam si amitti vita beata potest, beata esse non potest. An eum discere ea mavis, quae cum plane perdidiceriti nihil sciat? Ita fit beatae vitae domina fortuna, quam Epicurus ait exiguam intervenire sapienti. Idemque diviserunt naturam hominis in animum et corpus.
Nunc haec primum fortasse audientis servire debemus. Quae cum essent dicta, discessimus. Haec et tu ita posuisti, et verba vestra sunt. Negare non possum. Vitae autem degendae ratio maxime quidem illis placuit quieta. Ita multa dicunt, quae vix intellegam. Eorum enim est haec querela, qui sibi cari sunt seseque diligunt. Non enim solum Torquatus dixit quid sentiret, sed etiam cur. Tu autem negas fortem esse quemquam posse, qui dolorem malum putet. Ex quo intellegitur officium medium quiddam esse, quod neque in bonis ponatur neque in contrariis. Quia nec honesto quic quam honestius nec turpi turpius.
Sed mehercule pergrata mihi oratio tua. Cum ageremus, inquit, vitae beatum et eundem supremum diem, scribebamus haec. Atqui iste locus est, Piso, tibi etiam atque etiam confirmandus, inquam; Nam de summo mox, ut dixi, videbimus et ad id explicandum disputationem omnem conferemus. Nam memini etiam quae nolo, oblivisci non possum quae volo. Res enim se praeclare habebat, et quidem in utraque parte. Sed fortuna fortis; Si longus, levis.
Si autem id non concedatur, non continuo vita beata tollitur. Tum
mihi Piso: Quid ergo? Consequatur summas voluptates non modo parvo, sed per me nihilo, si potest; Quem si tenueris, non modo meum Ciceronem, sed etiam me ipsum abducas licebit. Sic exclusis sententiis reliquorum cum praeterea nulla esse possit, haec antiquorum valeat necesse est. Qui enim voluptatem ipsam contemnunt, iis licet dicere se acupenserem maenae non anteponere.
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Tum Piso: Atqui, Cicero, inquit, ista studia, si ad imitandos summos viros spectant, ingeniosorum sunt; Et ille ridens: Video, inquit, quid agas; Fortemne possumus dicere eundem illum Torquatum? Eorum enim est haec querela, qui sibi cari sunt seseque diligunt. Nobis Heracleotes ille Dionysius flagitiose descivisse videtur a Stoicis propter oculorum dolorem. Num igitur eum postea censes anxio animo aut sollicito fuisse? Duo Reges: constructio interrete. Quorum sine causa fieri nihil putandum est. Sin dicit obscurari quaedam nec apparere, quia valde parva sint, nos quoque concedimus; Quodcumque in mentem incideret, et quodcumque tamquam occurreret.
Verum esto: verbum ipsum voluptatis non habet dignitatem, nec nos fortasse intellegimus. De ingenio eius in his disputationibus, non de moribus quaeritur. Certe nihil nisi quod possit ipsum propter se iure laudari. Equidem e Cn. Sic enim censent, oportunitatis esse beate vivere. Scientiam pollicentur, quam non erat mirum sapientiae cupido patria esse cariorem. Si est nihil nisi corpus, summa erunt illa: valitudo, vacuitas doloris, pulchritudo, cetera. Nunc haec primum fortasse audientis servire debemus. Nosti, credo, illud: Nemo pius est, qui pietatem-;
Aliter enim nosmet ipsos nosse non possumus. Vitae autem degendae ratio maxime quidem illis placuit quieta. Dempta enim aeternitate nihilo beatior Iuppiter quam Epicurus; Si quicquam extra virtutem habeatur in bonis. Non semper, inquam; Itaque rursus eadem ratione, qua sum paulo ante usus, haerebitis.
Bonum incolumis
acies: misera caecitas. Nec enim, dum metuit, iustus est, et certe, si metuere destiterit, non erit; Vitiosum est enim in dividendo partem in genere numerare. Ille enim occurrentia nescio quae comminiscebatur;
Sin dicit obscurari quaedam nec apparere, quia valde parva sint, nos quoque concedimus; Non enim solum Torquatus dixit quid sentiret, sed etiam cur. Nondum autem explanatum satis, erat, quid maxime natura vellet. Quid sequatur, quid repugnet, vident. Mihi enim satis est, ipsis non satis. Bestiarum vero nullum iudicium puto. Egone non intellego, quid sit don Graece, Latine voluptas? Vitae autem degendae ratio maxime quidem illis placuit quieta.
