English
Arabic
French
Spanish
Portuguese
Deutsch
Turkish
Dutch
Italiano
Russian
Romaian
Portuguese (Brazil)
Greek
Ergo hoc quidem apparet, nos ad agendum esse natos. Haec igitur Epicuri non probo, inquam. In eo enim positum est id, quod dicimus esse expetendum. Si stante, hoc natura videlicet vult, salvam esse se, quod concedimus;
Alterum significari idem, ut si diceretur, officia media omnia aut pleraque servantem vivere. Habes, inquam, Cato, formam eorum, de quibus loquor, philosophorum. In qua quid est boni praeter summam voluptatem, et eam sempiternam? Vidit Homerus probari fabulam non posse, si cantiunculis tantus irretitus vir teneretur; Itaque nostrum est-quod nostrum dico, artis est-ad ea principia, quae accepimus.
Quid igitur dubitamus in tota eius natura quaerere quid sit effectum? Quid ergo attinet gloriose loqui, nisi constanter loquare? Quod autem ratione actum est, id officium appellamus. Nam Metrodorum non puto ipsum professum, sed, cum appellaretur ab Epicuro, repudiare tantum beneficium noluisse; Id enim volumus, id contendimus, ut officii fructus sit ipsum officium. Occultum facinus esse potuerit, gaudebit;
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Cum ageremus, inquit, vitae beatum et eundem supremum diem, scribebamus haec. Duo Reges: constructio interrete. Atque haec coniunctio confusioque virtutum tamen a philosophis ratione quadam distinguitur. Nam et complectitur verbis, quod vult, et dicit plane, quod intellegam; Sed ut iis bonis erigimur, quae expectamus, sic laetamur iis, quae recordamur. Vitiosum est enim in dividendo partem in genere numerare. Nosti, credo, illud: Nemo pius est, qui pietatem-; Nosti, credo, illud: Nemo pius est, qui pietatem-;
Vitae autem degendae ratio maxime quidem illis placuit quieta. Quid, si non sensus modo ei sit datus, verum etiam animus hominis? Et quidem illud ipsum non nimium probo et tantum patior, philosophum loqui de cupiditatibus finiendis. Sullae consulatum? Ita credo. Septem autem illi non suo, sed populorum suffragio omnium nominati sunt. Haec bene dicuntur, nec
ego repugno, sed inter sese ipsa pugnant. Traditur, inquit, ab Epicuro ratio neglegendi doloris.
Vitae autem degendae ratio maxime quidem illis placuit quieta. Sed fortuna fortis; Equidem etiam Epicurum, in physicis quidem, Democriteum puto. Consequentia exquirere, quoad sit id, quod volumus, effectum. Traditur, inquit, ab Epicuro ratio neglegendi doloris.
Sed ad haec, nisi molestum est, habeo quae velim. Primum in nostrane potestate est, quid meminerimus? Nam adhuc, meo fortasse vitio, quid ego quaeram non perspicis. Quorum altera prosunt, nocent altera. Hanc quoque iucunditatem, si vis, transfer in animum; Nec vero sum nescius esse utilitatem in historia, non modo voluptatem. Quis enim potest ea, quae probabilia videantur ei, non probare? Sed residamus, inquit, si placet. Bork Eam stabilem appellas. Ita graviter et severe voluptatem secrevit a bono. Non quaeritur autem quid naturae tuae consentaneum sit, sed quid disciplinae.
Semovenda est igitur voluptas, non solum ut recta sequamini, sed etiam ut loqui deceat frugaliter. Eodem modo is enim tibi nemo dabit, quod, expetendum sit, id esse laudabile. Quod autem ratione actum est, id officium appellamus. Vos autem cum perspicuis dubia debeatis illustrare, dubiis perspicua conamini tollere. Familiares nostros, credo, Sironem dicis et Philodemum, cum optimos viros, tum homines doctissimos. Sed eum qui audiebant, quoad poterant, defendebant sententiam suam. Sextilio Rufo, cum is rem ad amicos ita deferret, se esse heredem Q. Quia, si mala sunt, is, qui erit in iis, beatus non erit. Dici enim nihil potest verius. Quod ea non occurrentia fingunt, vincunt Aristonem;
Eorum enim omnium multa praetermittentium, dum eligant aliquid, quod sequantur, quasi curta sententia; Refert tamen, quo modo. Nullum inveniri verbum potest quod magis idem declaret Latine, quod Graece, quam declarat voluptas. Quae iam oratio non a philosopho aliquo, sed a censore opprimenda est. Equidem e Cn. Et quidem iure
fortasse, sed tamen non gravissimum est testimonium multitudinis. In quo etsi est magnus, tamen nova pleraque et perpauca de moribus. Sed haec quidem liberius ab eo dicuntur et saepius. Quae in controversiam veniunt, de iis, si placet, disseramus.
Ut optime, secundum naturam affectum esse possit. Ergo, si semel tristior effectus est, hilara vita amissa est? Mihi, inquam, qui te id ipsum rogavi? Quis hoc dicit? Paulum, cum regem Persem captum adduceret, eodem flumine invectio? Eadem nunc mea adversum te oratio est. Similiter sensus, cum accessit ad naturam, tuetur illam quidem, sed etiam se tuetur; Philosophi autem in suis lectulis plerumque moriuntur. Quicquid enim a sapientia proficiscitur, id continuo debet expletum esse omnibus suis partibus;
