English
Arabic
French
Spanish
Portuguese
Deutsch
Turkish
Dutch
Italiano
Russian
Romaian
Portuguese (Brazil)
Greek
Bork Quare attende, quaeso. Id enim volumus, id contendimus, ut officii fructus sit ipsum officium. At coluit ipse amicitias. De vacuitate doloris eadem sententia erit. Nihil ad rem! Ne sit sane; Quae adhuc, Cato, a te dicta sunt, eadem, inquam, dicere posses, si sequerere Pyrrhonem aut Aristonem.
Nam Pyrrho, Aristo, Erillus iam diu abiecti. Maximas vero virtutes iacere omnis necesse est voluptate dominante. Cum ageremus, inquit, vitae beatum et eundem supremum diem, scribebamus haec. Cui Tubuli nomen odio non est? Sine ea igitur iucunde negat posse se vivere? Post enim Chrysippum eum non sane est disputatum.
Nihil ad rem! Ne sit sane; Ut in voluptate sit, qui epuletur, in dolore, qui torqueatur. Quid affers, cur Thorius, cur Caius Postumius, cur omnium horum magister, Orata, non iucundissime vixerit? Qui est in parvis malis. Cur igitur, inquam, res tam dissimiles eodem nomine appellas? Virtutis, magnitudinis animi, patientiae, fortitudinis fomentis dolor mitigari solet.
Non quam nostram quidem, inquit Pomponius iocans; Dolor ergo, id est summum malum, metuetur semper, etiamsi non aderit; Quid, si reviviscant Platonis illi et deinceps qui eorum auditores fuerunt, et tecum ita loquantur? Innumerabilia dici possunt in hanc sententiam, sed non necesse est. Quia dolori non voluptas contraria est, sed doloris privatio. Nulla erit controversia. Cum autem negant ea quicquam ad beatam vitam pertinere, rursus naturam relinquunt. Quid ait Aristoteles reliquique Platonis alumni?
Cur ipse Pythagoras et Aegyptum lustravit et Persarum magos adiit? Atqui, inquit, si Stoicis concedis ut virtus sola, si adsit vitam efficiat beatam, concedis etiam Peripateticis. Mihi, inquam, qui te id ipsum rogavi? Et harum quidem rerum facilis est et expedita distinctio. Polemoni et iam ante Aristoteli ea prima visa sunt, quae paulo ante dixi. Is ita vivebat, ut nulla tam exquisita posset inveniri voluptas, qua non abundaret. Sin laboramus, quis est, qui alienae
modum statuat industriae? Verum esto: verbum ipsum voluptatis non habet dignitatem, nec nos fortasse intellegimus.
Cur igitur, cum de re conveniat, non malumus usitate loqui? Iam in altera philosophiae parte. Potius ergo illa dicantur: turpe esse, viri non esse debilitari dolore, frangi, succumbere. Quod si ita se habeat, non possit beatam praestare vitam sapientia. At enim, qua in vita est aliquid mali, ea beata esse non potest. Nihilo beatiorem esse Metellum quam Regulum.
Sed quid attinet de rebus tam apertis plura requirere? Ita prorsus, inquam; Sed non alienum est, quo facilius vis verbi intellegatur, rationem huius verbi faciendi Zenonis exponere. Id enim volumus, id contendimus, ut officii fructus sit ipsum officium. Quid est enim aliud esse versutum? Qui potest igitur habitare in beata vita summi mali metus? Octavio fuit, cum illam severitatem in eo filio adhibuit, quem in adoptionem D. Fortitudinis quaedam praecepta sunt ac paene leges, quae effeminari virum vetant in dolore. At quicum ioca seria, ut dicitur, quicum arcana, quicum occulta omnia? Haec bene dicuntur, nec ego repugno, sed inter sese ipsa pugnant.
Utrum igitur tibi litteram videor an totas paginas commovere? Hoc mihi cum tuo fratre convenit. Itaque his sapiens semper vacabit. Intrandum est igitur in rerum naturam et penitus quid ea postulet pervidendum; Beatus autem esse in maximarum rerum timore nemo potest. Quid sequatur, quid repugnet, vident.
Ita cum ea volunt retinere, quae superiori sententiae conveniunt, in Aristonem incidunt; Cuius ad naturam apta ratio vera illa et summa lex a philosophis dicitur. Sed residamus, inquit, si placet. Quippe: habes enim a rhetoribus; Cur igitur, inquam, res tam dissimiles eodem nomine appellas?
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Tecum optime, deinde etiam cum mediocri amico. Duo Reges: constructio interrete. Quam ob rem tandem, inquit, non satisfacit? Avaritiamne minuis? At quicum ioca seria,
ut dicitur, quicum arcana, quicum occulta omnia? Universa enim illorum ratione cum tota vestra confligendum puto.
